در ضمن، بازده انرژی لامپ‌های هالوژن را می‌توان با پوششی در داخل لامپ شیشه‌ای افزایش داد که به نور مرئی اجازه عبور می‌دهد اما بخش بزرگی از تابش مادون قرمز را منعکس می‌کند.
با چنین لامپ هالوژن IRC (IRC=پوشش بازتابنده مادون قرمز)، ظرفیت گرمایش سیم درخشندگی را می‌توان کاهش داد.
پر کردن زنون نیز مفید است، چنین لامپ‌هایی می‌توانند بازدهی در حدود 25 lm/W داشته باشند که در مقایسه با بدترین لامپ‌های رشته‌ای ساده، بیش از دو برابر کارآمدتر است.
با این حال، این مقدار در مقایسه با لامپ های فلورسنت که 50 تا 100 lm/W دارند، هنوز اندک است.
لامپ هالوژن چشمی نیز در مقایسه با لامپ های رشته ای معمولی دارای معایب مختلفی هستند.
قبلاً ذکر شد که z. T. به عنوان نور بیش از حد “سرد” درک شده است.
هنگامی که مستقیماً به یک لامپ هالوژن نگاه می کنید، به این امر اضافه شده است.
ولتاژ کاری 12 ولت از لامپ های هالوژن معمولی ولتاژ پایین نیاز به استفاده از یک بسته برق برای کار در شبکه دارد که هزینه ها و فضای مورد نیاز را افزایش می دهد. همچنین بازده انرژی را کمی بدتر می کند.
تعویض لامپ های هالوژن اغلب دشوارتر از جایگزینی لامپ های رشته ای معمولی است زیرا انواع بیشتری از سوکت ها وجود دارد، برداشتن آن می تواند پیچیده تر باشد و مهم است که از باقی ماندن اثر انگشت روی لامپ خودداری کنید.
با این حال، جایگزینی به ندرت برای این مورد ضروری است.
به دلیل لامپ بسیار داغ (که ذاتاً ضروری است) خطر آتش سوزی بیشتر است – مگر اینکه از یک لامپ بزرگتر استفاده شود.
لامپ های هالوژن می توانند مقداری نور UV ساطع کنند. با این حال، این به ندرت یک مشکل است.
یکی از عوارض جانبی استفاده از سیلیس ذوب شده برای پوشش لامپ، و همچنین افزایش دمای رشته، این است که لامپ های هالوژن نیز مقداری نور ماوراء بنفش (UV) ساطع می کنند.
در لامپ های رشته ای معمولی، نور UV کمتری تولید می شود و تا حد زیادی در لامپ شیشه ای جذب می شود.
بنابراین، ماندن طولانی مدت در نزدیکی یک لامپ هالوژن (مثلا پشت میز) می تواند منجر به آفتاب سوختگی و در اصل حتی منجر به آفتاب سوختگی شود.
با این حال، با استفاده از یک شیشه فیلتر مستقیماً در جلوی لامپ، که از تماس با لامپ بسیار داغ لامپ نیز محافظت می کند، می توان از این امر به راحتی جلوگیری کرد. لامپ های هالوژن با لامپ شیشه ای حاوی مواد جاذب UV نیز وجود دارد.
