در نیمه اول قرن بیستم، هرکسی که به دقیق ترین زمان نیاز داشت نمی توانست از شرکت ریفلر (مونیخ و نسلوانگ) اجتناب کند.
ساعتهای آونگی با تانک‌ها از پیشرفته‌ترین زمان‌ها بودند.
به لطف خلاء، فشار هوا نمی تواند اثرات منفی خود را بر روی ساعت dream مردانه ایجاد کند.
با یک فرار آزاد و آونگ جبران کننده اینوار، ابزارهایی مانند ساعت شماره 394 که در سال 1920 تکمیل شد، به انحراف نرخ روزانه چند هزارم ثانیه دست یافتند.
حرکتی که در سال 1921 توسط معلمان و دانش‌آموزان مدرسه ساعت‌سازی Vallée de Joux ساخته شد، واقعاً فوق‌العاده است.
علی‌رغم تکرارکننده پیچیده دقیقه، قطر آن فقط 13.5 میلی‌متر است.
با این حال، کوتوله صدا برای تولید سریال مناسب نیست.
اما کارایی ساعت سازی سوئیس را در بالاترین سطح ثابت می کند.
در سال 1922، ساعت‌ساز پاریسی، لئون لروی، سری کوچکی از ساعتهای مچی بیضی شکل نوک تیز با سیم پیچی خودکار برای سر دیوید سالومون با استفاده از وزنه نوسانی آونگی شکل ناوِت تولید کرد.
هفت مدل از این مدل ها دارای مکانیزم تقویم نیز هستند.
اینها اولین ساعتهای مچی جهان با سیم پیچی خودکار بودند.
در سال 1925 ساعت ساز برونو هیلمن اولین کتاب ویژه “ساعت مچی” را با عنوان فرعی “ماهیت آن و نحوه برخورد با آن در هنگام تعمیر” منتشر کرد.
نویسنده با «نوع بسیار خاص ساعت…» به دادگاه می رود.
او آنها را اینگونه توصیف می کند که “درمان با آنها به اندازه روی میز کار دشوار است، حتی با قلم روی میز”.
او تولید کنندگان ساعت های مچی را به کیفیت ناکافی و عدم ارائه خدمات متهم کرد.
مشتریان، به ویژه زنان، با این حال، برخورد نامناسب. کثیفی، رطوبت، عصاهای تعادلی که در اثر ضربه از بین می‌رفتند و همچنین بدنه‌های ضعیف و حرکات مینیاتوری این تمایل را تشویق می‌کرد که «مردانه‌شدن فزاینده جنسیت زن» که با آن «جلیقه مردانه نیز به برگ برنده زنان تبدیل شود».
با آن “ساعت نجات از ظلم ساعت مچی بالاخره برای ساعت ساز فرا رسید”.
جان هاروود، ساعت‌ساز انگلیسی، انواع ساعت‌ها را در کارگاه کوچک خود در جزیره من تعمیر کرد و از موارد ساعتهای مچی انتقاد کرد که به گرد و غبار و رطوبت اجازه می‌داد تقریباً بدون مانع از طریق ساقه پیچ در پیچ نفوذ کند.
با یک حرکت خود سیم پیچی با چرخ فلایو پاندولی و تنظیم اشاره گر با یک قاب چرخان، زائد شد. تولید سری “هاروود اتوماتیک” آغاز شد
