به شرکت‌کنندگانی که معیارهای واجد شرایط بودن را داشتند.
یک خمیر دندان ترمیم کننده معمولی فلوراید و یک مسواک دو بار در روز در طول دوره سازگاری بین غربالگری و بازدیدهای اولیه استفاده شود.
اولین استفاده تحت نظارت انجام شد. پایبندی به درمان از طریق یادداشت های روزانه تکمیل شده توسط شرکت کنندگان ارزیابی شد.
شرکت‌کنندگان در طول مطالعه استفاده از محصولات مراقبت از دهان خود را متوقف کردند و نمی‌توانستند خمیر دندان بدون فلوراید 1401 از هیچ محصولی، از جمله داروهای خانگی، برای درمان دندان‌های حساس استفاده کنند.
استفاده از نخ دندان معمولاً از مطالعات بالینی DH مستثنی است.
با این حال، در این کارآزمایی بالینی 24 هفته ای، خمیر دندان فقط برای برداشتن غذای نهفته مجاز بود.
در سراسر مطالعه، شرکت‌کنندگان نمی‌توانستند آدامس بجوند و مجبور بودند.
درمان پیشگیری دندانپزشکی انتخابی غیر اورژانسی را به تعویق بیاندازند. قبل از ویزیت اولیه و بازدیدهای درمانی بعدی، شرکت‌کنندگان از تمام روش‌های بهداشت دهان و دندان و مسکن‌ها به مدت ≥8 ساعت، از خوردن و آشامیدن برای ≥4 ساعت و از مصرف بیش از حد الکل برای ≥24 ساعت خودداری کردند.
جرعه های کوچک آب ظرف 4 ساعت (اما نه 1 ساعت) از هر بازدید مجاز بود.
در ویزیت اولیه، واجد شرایط بودن در حال انجام ارزیابی شد خمیر دندان ترمیم کننده، هر گونه عارضه نامطلوب، رویداد و تغییرات دارویی ثبت شد و پایبندی خمیردندان سازگار ارزیابی شد.
شرکت‌کنندگان بخش‌های 1 و 2 DHEQ را تکمیل کردند و تحت یک تمرین آموزشی LMS قرار گرفتند.
DHEQ بخش 1 سوالات (Q)1-6 فقط برای جمع آوری اطلاعات در مورد DH قبل از درمان بود تا نتایج ارائه نشود.
پس از معاینات OST/OHT، حساسیت تمام دندان‌های واجد شرایط بالینی شناسایی شده توسط تست تبخیری (هوا) ارزیابی شد.
از بین دندان‌هایی که ارزیابی‌های حساسیت واجد شرایط را داشتند، محقق دو دندان غیر مجاور (“دندان‌های آزمایشی”) را انتخاب کرد تا در طول مطالعه ارزیابی شوند.
- منابع:
- تبلیغات:
